welkom kijk hier snel het weer
- Het weer,nieuw welkom
welkom kijk hier snel het weer
luister hier de radio
zoow sweety
tip: ga snel naar www. habbo .nl en maak een poppetje aan
diT bEn iCk
daat was zoow sUppr
jantje loopt met zijn oma op straat jantje ziet een briefje van 5 liggen en vraagt aan oma of hij het mag op pakken dan zegt oma nee jantje alles wat op de grond ligt is vies zo gebeurt dat ook nog met een briefje van 10 en 20 later valt oma op de grond en vraagt ze of jantje haar wil oppakken dat wil jantje niet want alles wat op de grond ligt is vies.
hier heb je de moppen top 10
kijk hier hoe laat het is
mijNn vRiendinNetjUh
lees hier de telegraaf in de catogorie algemeen
Hallo, mijn naam is Romy en ik werd zwanger toen ik nog maar 14 jaar oud was. Ik was al 2 maanden niet meer ongesteld geworden en was misselijk. Mijn vriend Rob zei dat ik een test moest laten doen en dat deed ik. Het antwoord was ‘ja’ en ik voelde me hopeloos. Nog maar 14 jaar oud, ik wis niet wat ik moest doen! Ik vroeg het aan mijn beste vriendin Lynn en die zei dat ik naar de dokter moest gaan en het aan mijn ouders moest vertellen, maar ik vond dat laatste geen goed idee. Ik ging naar de huisarts en hij vroeg of ik het kindje wilde houden en ik zei dat ik dat graag wilde houden maar mijn vriend dacht aan mijn toekomst en aan die van hem. Ik wilde het graag houden. Ik had het inmiddels mijn ouders verteld en die waren niet boos. Ze vroegen alleen of ik het zeker wist dat ik het wilt houden. Ik was 100% zeker en ging voor mijn eerste echo. Toen bleek dat het om een tweeling ging. Ik had altijd al een tweeling willen hebben maar niet op mijn 15e. Maar ja, om het daarom weg te laten halen was ook weer zoiets, dus ik hield ze alle twee. Mijn vriendin Lynn schrok wel een beetje toen ik zei dat het een tweeling werd. Ik had het ook tegen mijn andere vriendin Asley gezegd. Zij hebben mij in die tijd erg gesteund. Ik kon nog maar 2 maanden naar school want ik werd dik en misselijk en zo. Dus ik bleef thuis terwijl mijn vriendinnen bezig waren met uitgaan en zo. Dat kon ik niet meer. Na 7 maanden kwamen de eerste weeën. Ik moest met spoed naar het ziekenhuis want mijn bloeddruk was te hoog. De kans was groot dat een van de twee kinderen het niet zou redden. Ze werden met de keizersnee op de wereld gezet. Het waren twee meisjes en kerngezond. Ik heb ze Lynn en Asley genoemd omdat mijn vriendinnen me erg gesteund hebben. Rob, mijn vriend, heeft mij laten stikken. Ik vond het erg voor mijn kinderen maar ik kon er niets aan doen. Ik weet 1 ding zeker, dat ik mijn dochters nooit wil inruilen voor mijn toekomst. Hallo, mijn naam is Lynn en ik heb een tienermoeder. Zij is 26 jaar en ik ben 11. Zij was 15 jaar toen ze mij en mijn zus kreeg. Ik vind het helemaal niet erg. Ik vind het juist tof om zo’n jonge moeder te hebben. Een keer zeiden ze ‘is dat jouw zus’, dat vond ik erg leuk en mijn moeder is ook op school kijken. Wij kijken altijd het tv-weekjournaal en daar zag ik ook zo’n jonge moeder en ze zeiden dat je hier er iets kon over lezen en zo en ik vond het interessant dus heb ik het gedaan. Groetjes Lynn
Yvonne - Deel 1 - juni 2003 Hai, Ik ben Yvonne. Ik ben nu 19 jaar oud. Ik was 16 toen ik over tijd was. Ik had net een paar maanden een vriend. Ik was doodsbang om zwanger te zijn. Ik wilde er maar niet aan denken dat ik zwanger kon zijn. Ik besloot na twee maanden om een test te doen, die positief bleek. Toen ik het mijn vriend vertelde zei hij direct dat het niet van hem kon zijn omdat wij het altijd veilig deden. Hij schold me uit voor hoer omdat ik met andere jongens naar bed zou zijn geweest. Ik begon te huilen. Daarna durfde ik het niet aan mijn ouders te vertellen. Ik heb de zwangerschap tot de 7e maand verborgen weten te houden voor iedereen. Toen mijn moeder iets begon te vermoeden en me er naar vroeg begon ik te huilen. Ik vertelde alles. Mijn moeder werd gelukkig niet boos en ze ging met me mee naar de dokter. Die liet een echo maken en de baby bleek wel te klein te zijn maar voor de rest leek alles goed. Toen ik het kindje op de echo zag was ik op slag verliefd. Het drong toen pas tot me door dat ik moeder zou worden. Mijn moeder hielp me door de rest van de zwangerschap heen en hielp me met de babykamer. Ik was op 22 juli uitgerekend. Op 19 juli begonnen de weeën en ik had binnen 5 uur een prachtige zoon in mijn armen. Hij heet Rafael. Nu wonen we met z'n drieën. Rafael is 2 jaar. Hij heeft zijn vader nooit gezien en ik ben bezig om alimentatie te krijgen. Ik heb een nieuwe vriend en hij is voor Rafael de vader en hij houdt meer van hem dan zijn echte vader ooit zal doen. Veel liefs en voor al die meiden die zwanger zijn veel succes, Yvonne, Danny en Rafael
Yvonne - Deel 2 - 29 augustus 2003 Rafael is net 3 jaar geworden. Het is een lieve jongen die gelukkig niet op zijn vader lijkt. Ik heb inmiddels alimentatie weten te krijgen. Ik ben nu 7 maanden zwanger van mijn nieuwe vriend. Ik ben bij hem sinds de geboorte van Rafael. Hij was de broeder die bij mijn bevalling was. Ik hou heel veel van hem en hoop dat hij me niet in de steek laat. Ik ontdekte dat ik zwanger was toen ik ochtend misselijkheid kreeg. Ik wilde niet nog een kind. Ik was net weer begonnen met mijn opleiding en ik had net m'n leven goed op rolletjes. Maar na de eerste echo was ik verkocht. Ik weet al dat het een meisje wordt. We noemen haar Alexia Maud Arwen. We vernoemen haar naar mijn beste vriendin die onlangs is overleden aan kanker(Alexia), naar zijn moeder (Maud) die zag Rafael als haar kleinzoon, en naar zijn oma (Arwen). Volgend week beginnen we met de verhuizing. We gaan naar een groter huis in Rotterdam. Als alles meezit beval ik 12-12-2003. Dus dan wil ik helemaal klaar zijn met verhuizen en dergelijke. Ik wil deze keer thuis bevallen in een bad. Dat lijkt me heel prettig. Als iemand met me in contact wil komen kan die mailen naar mensalla@hotmail.com Als er mensen zijn die in zo'n bad bevallen zijn zou ik graag hun ervaringen willen horen.
Yvonne - Deel 3 - 6 november 2003 De zwangerschap verliep over het algemeen goed, maar de laatste paar weken ging het niet zo lekker met de baby. Op 30 september beviel ik van een meisje, Alexia. Ze was ongeveer een maand te vroeg geboren en had een groeiachterstand. Ze was 40 cm en woog 2200 gram. In totaal heeft ze een maand in het ziekenhuis gelegen. In die maand ben ik d’r bijna kwijt geraakt aan een infectie aan de longetjes. Ze is ook geopereerd en dan duren die uren heeeeel lang. Ze was vooral de eerste 2 weken in levensgevaar maar daarna ging het verbasend goed. Woensdag 29 oktober mocht ik haar eindelijk meenemen naar huis. Eindelijk kon ik van haar genieten en haar vasthouden. Ze moet nog wel regelmatig in het ziekenhuis onderzocht worden, maar zolang ze maar bij mij is en gezond blijft, neem ik dat maar voor lief. Haar grote broer is apetrots op zijn baby-zusje en laat haar trots aan iedereen zien! Hij wil mamma altijd helpen met de fles geven, maar zodra de luier verschoond moet worden rent hij snel weg. Danny is ook heel blij met zijn meisje. Hij kan ook niet meer zonder haar. Nu is ons gezin compleet. 15 November gaan we trouwen en dan ben ik de gelukkigste vrouw die er bestaat. Dan heb ik alles wat mijn hartje begeert. Veel liefs Yvonne, Danny, Rafael en Alexia
Hallo, Ik ben Amber en ik ben 16 jaar. Ongeveer 5 maanden geleden ben ik bevallen van een zoontje. Ik had al een jaar verkering met Jasper, de vader, hij is tien jaar ouder dan ik. Mijn ouders vonden hem veel te oud voor mij en verboden mij om met hem om te gaan. We deden het toch stiekem. Ik verzon alles met leugens aan elkaar. We hadden een hele goede relatie en we wilden niet meer zonder elkaar. Toen ik een paar weken niet ongesteld was geweest begon ik me zorgen te maken, we deden het toch veilig? Ik deed een zwangerschapstest en wat bleek: ik was zwanger! Ik vertelde het meteen aan mijn vriend en we hebben er lang over zitten praten. Abortus wilden we sowieso niet, ik vind dat moord. We vertelden het eerst aan Jasper z’n ouders. Die vatten het goed op. Maar toen moesten we naar mijn ouders. Ze werden heel boos en ik kreeg veel gezeur. Ik ben toen boos weggelopen en heb ze 3 maanden niet meer gesproken. Jasper en ik hebben samen een huisje gekocht en we woonden daar goed. Op een dag kwam mijn moeder langs, ze had spijt van wat ze had gedaan en langzaamaan werd onze band beter. Op school wist ook iedereen het ondertussen. Iedereen keek me na. Maar mijn vriendinnen hielpen me goed. De laatste 3 maanden ben ik niet naar school geweest. Ik zat ongeveer alleen nog maar thuis want ik was super moe. Op 20 februari begonnen de weeën. Na 10 uur had ik volledig ontsluiting en mocht ik persen. Dat deed echt super pijn!!! Maar toen ik eenmaal onze kleine Tim in mijn armen had was alles goed. Ik heb een uur aan een stuk gehuild. Iedereen kwam op bezoek, ook de leraren van school en mijn overgrootmoeder, die nu dus over-overgrootmoeder was geworden. Dat was wel bijzonder. Nu is Tim alweer 5 maanden en het is een geweldig ventje. We wonen nu met z’n 3-en in een huisje. Ik zou niet meer zonder m’n twee mannen kunnen!!! Als ik 18 ben ga ik ook trouwen! xxxx Amber
hier is een vertaal machine voor al je woorden